سلام قربان. همانطور که گفتید این عیب بنام مک گازی هستن که دلایل مختلفی می تواند باعث بوجود آمدن آن شده باشد. از جمله دلایل این عیب می تواند موارد زیر باشد:

۱. به دام افتادن هوا در خلال ریختن فلز مذاب به داخل حوضچه بارریزي
۲. تولید گاز در اثر واکنش بین فلز مذاب و مواد قالب یا ماهیچه یا در اثر تخریب درون ماسه یا تماس مذاب با چسب روغنی ماهیچه همچنین عدم حذف کامل مدل مومی از درون قالب می تواند باعث ایجاد مشکل شود.
۳. واکنش شیمیایی که در فلز مذاب حین سرد شدن به وجود می آید←مانند واکنش زیر در شمش هاي فولاد ریختگی FeO+C→Fe+CO
۴. در اثر آزاد شدن گاز در خلال انجماد(عدم حلالیت گاز درون فلز پس از انجماد)←مانند آزاد شدن هیدروژن از آلومینیوم که حفره هاي کوچک (Pinhole) یا حفره بزرگ ایجاد می کند.

برای حل مشکل و جلوگیری از بروز این عیب باید از روش های زیر استفاده کرد:

۱. دقت در حین بارریزي و تعبیه هواکش هاي بیشتر در قالب
۲. خشک کردن دقیق مواد قبل از بارریزي جهت کاهش رطوبت-آماده سازي و پخت دقیق ماهیچه
۳. گاز زدایی مذاب از طریق افزودن موادی مانند آلومینیوم به مذاب

سلام قربان. دلایل متعددی میتونه وجود داشته باشه. چدن خاکستری شدیداً به ضخامت حساس هست. برای افزایش سختی باید در ریز ساختار قطعه تغییرات ایجاد کنید. بعبارت دیگر در یک ترکیب شیمیایی ثابت می توان ساختارهای متالوگرافی مختلفی – بسته به ابعاد قطعه – برسیم. افزایش  مقدار منگنز تا ۰.۸ درصد می تواند باعث افزایش قابل توجه سختی شود. افزایش میزان کربن تا حدود ۳.۷% و کربن معادل تا حدود ۴.۱%، افزودن مقداری عنصر مس، رسیدن به ساختار حدود ۸۰ الی ۹۰ درصد پرلیت می تواند سختی مورد نیاز شما را تامین کند. البته برای پرهیز از بروز مشکلات در مرحله ماشینکاری، در این ریزساختار باید عملیات جوانه زایی نیز بدرستی و بدقت انجام شود.

سلام. کلاً خاکستر باعث ایجاد سرباره می شود. سرباره روی مذاب افزایش پیدا می کند. می تواند میزان جذب عناصر افزودنی را تحت تاثیر قرار دهد. در هنگام ذوب ریزی با ورود به قالب باعث عیوب ریخته گری می شود. vm نیز در مقادیر بالا، باعث بروز پاشش ذوب و تلاطم می شود.

سلام. چند عامل می تواند باعث بروز این مشکل باشد. یک؛ در زمان برشکاری راهگاه ها و تغذیه، در اثر عملیات برشکاری و سنگ زنی تغییرات فرومغناطیسی در سطح قطعه اتفاق می افتد و این موضوع می تواند باعث پدیده اکسیداسیون و خوردگی موضعی در آن نواحی باشد. دو؛ بعد از شات کردن قطعات نیز ممکن است ذرات ساچمه های فولادی در قسمت هایی از سطح قطعه باقی بماند. این سطوح آغشته به پوسته های فولادی نیز بعداً باعث بروز زنگ زدگی می شوند.